Proklamowanie Niepodległego Zjednoczonego Państwa Polskiego z niewymowną radością zostało odczute przez Polaków na Litwie. Widzimy w tym akcie ziszczenie pragnień naszego narodu, któremu zwłaszcza na Litwie los nie oszczędził ciężkich doświadczeń. Świetlana przyszłość pozwoli zapomnieć o przeżytych cierpieniach. W myśl uznanego przez odrodzoną ludzkość prawa samookreślenia, w imieniu wszystkich warstw polskiej ludności wyrażamy niezłomną wolę połączenia Litwy z Polską.

Wilno, 17 października

Do ludności polskiej

Wobec zbliżającego się ustąpienie władz okupacyjnych ludność polska pełna jest troski i zaniepokojenia o przyszłe losy kraju. Zewsząd dochodzą do Wilna trwożne, często przesadzone wieści o wynikłych już lub gotujących się rozruchach, o skupianiu się band bolszewickich lub jeńców rosyjskich. Ujawnione przez Tarybę litewską [Litewska Rada Państwowa] zakusy w kierunku objęcia przez nią administracji, również w polskich okolicach kraju, potęgują jeszcze zamęt i zaniepokojenie ludzkości. [...]

Dopóki nie zostanie zorganizowana prawidłowa władza państwowa, dopóki nie powstanie w porozumieniu z przedstawicielstwem polskim tymczasowy zarząd kraju, we wszystkich sprawach dotyczących porządku i bezpieczeństwa publicznego ludność polska winna się zwracać do Komitetu Polskiego w Wilnie.

Wilno, 20 listopada